Και αν η έλλειψη κοινακικής συνείδηση είναι προφανείς σε πολιτικό επίπεδο και κοινωνικό, ξέρουμε πως ,αν μην τι άλλο, δεν είναι χαρακτηριστικό του ελληνικού λαού.Πέρα από τις εργασιακές σχέσεις του "μεσαίωνα",η μιζέρια επικρατεί στο σύνολο της κοινωνικής αναπαραγωγής.Η διάθεση του της απομόνωσης στον τοπικό μας μικρόκοσμο αντικατοπτρίζει και αντικατοπτρίζεται στην απομόνωση της πολιτικής ηγεσίας στο διεθνές περιβάλλον.Σε ένα περιβάλλον που παρά τις κρίσεις συνεχίζει να διαμορφώνει ταυτότητα και να ρέπει προς αυτό το σύνολο της ευρωπαϊκής κοινότητας με οδηγό την ιστορική εμπειρία του προστατευτισμού με την "Μαύρη Τρίτη" του '29.Και αυτή ή τάση απομόνωσης δεν είναι μόνο κατεύθυνση των ΚουΚουΈδων-των συντηρητών των σοβιετικών αγαλμάτων-όπως πολύ εύστοχα χαρακτήρισε ο Α.Τσίπρας σε πρόσφατη ομιλία του- ή των εθνικιδίων της βουλής,άλλα και των καπηλευτών της "ευρωπαϊκής αστερόεας".Φυσικά αναφέρομαι στα 2 κόμματα εξουσίας.[άκου όρο που μηχανεύτηκαν τα λαμόγια για να δικαιολογήσουν τα μεροκάματα τους στους καναλάρχες τους!!! λες και κόμμα που θέλει να μπει στο κοινοβούλιο δεν έχει κατάληψη της εξουσίας...ή όλα τα υπόλοιπα είναι "αναγεννησιακοί δημοκράτες"...]Βάζουν φόντο τη σημαία της ένωσης γιατί τους προσδίδει κύρος.Βέβαια, η καπηλεία βρίσκεται αλλού.
Όταν φτιάξαν δρόμους,μοιράσαν λεφτά,"βοήθησαν" τους νέους επιχειρηματίες ήταν τα επιτεύγματα των κυβερνήσεών τους...
Όταν,όμως,ήρθε οι ώρα για πραγματικές μεταρυθμίσεις -σχεδόν πάντα "αντιλαϊκές"- τότε ήταν πρόταγμα-διαταγή της ΕΕ...Άρα πέρα από καπηλευτές ήτο και συκοφάντες...
Ο ρόλος του Κοινοβουλίου στο πολιτικό σύστημα της ΕΕ συνεχώς διευρύνεται, κάτι που ακυρώνει της αξιώσεις για χαλαρή ψήφο και προπόνηση για τις εθνικές εκλογές.Αντιθέτως,εξισώνει τη σημασία τους.
Μήπως,να δώσουμε την ευκαιρία στο ευατό μας-έστω και μέσα στο πλαίσιο της χαλαρής ψήφου-να γίνουμε πρωταγωνιστές για Αλλαγή μετά την Μεταπολίτευση ;